زمان تقریبی مطالعه: 1 دقیقه
 

ضلالت اصحاب سبت (قرآن)





یکی از مصادیق ضلالت‌پیشگان که در آیات قرآن بیان شده، اصحاب سبت هستند.


۱ - گمراه شدن اصحاب سبت‌



گمراهى و انحراف شديد اصحاب سبت، از راه ميانه و معتدل (راه حق):
«قُلْ هَلْ أُنَبِّئُكُمْ بِشَرٍّ مِنْ ذلِكَ مَثُوبَةً عِنْدَ اللَّهِ مَنْ لَعَنَهُ اللَّهُ وَ غَضِبَ عَلَيْهِ وَ جَعَلَ مِنْهُمُ الْقِرَدَةَ وَ الْخَنازِيرَ وَ عَبَدَ الطَّاغُوتَ أُولئِكَ شَرٌّ مَكاناً وَ أَضَلُّ عَنْ سَواءِ السَّبِيلِ؛بگو: آيا شما را از جايگاه و كيفرى كه نزد خدا بدتر از اين است، با خبر كنم؟ كسانى كه خداوند آنها را از رحمت خود دور ساخته، و مورد خشم قرار داده، و بعضى از آنها را به صورت میمون‌ها و خوک‌ها قرار داده؛ و دربندگى طاغوت در آمده‌اند؛ موقعيّت و جايگاه آنها، بدتر است؛ و از راه راست، گمراهترند.»
منظور از «قرده» اصحاب سبت است.

۲ - پانویس


 
۱. مائده/سوره۵، آیه۶۰.    
۲. طبرسی، فضل بن حسن، مجمع البیان فی تفسیر القرآن، ج ۳، ص ۳۳۳.    
۳. زمخشری، محمود بن عمر، الکشاف، ج ۱، ص ۶۵۳.    


۳ - منبع


مرکز فرهنگ و معارف قرآن، فرهنگ قرآن، ج۱۹، ص۹۵، برگرفته از مقاله «مصادیق ضلالت‌پیشگان (اصحاب سبت)».    


رده‌های این صفحه : اصحاب سبت | ضلالت | موضوعات قرآنی




آخرین نظرات
کلیه حقوق این تارنما متعلق به فرا دانشنامه ویکی بین است.